Η φιέστα του Δημάρχου και μια πρόσκληση-πρόκληση

 Ένα σχόλιο του γραφείου τύπου της Λαϊκής Συσπείρωσης και ένα καίριο άρθρο του μέλους του , δασκάλου Φραγκούλη Κυλαδίτη, συμπληρώνουν το άλλο μισό του φεγγαριού, για να έχουμε την πλήρη εικόνα της φιέστας του Δημάρχου και να αντιληφθούμε το πώς γεμίζουν οι αίθουσες, αλλά και το γιατί έρχεται η ώρα που εκδικούνται τα όνειρα, όταν τα σέρνεις από τη μύτη, σαν την περίφημη αρκούδα στα ποιήματα του Ρίτσου ή του Σικελιανού.

Βροχή τα τηλέφωνα, οι πιέσεις ακόμα και οι εκβιασμοί για το ποθητό αποτέλεσμα, την παρουσία στην αρένα του αρχηγού...

Προνοιακά επιδόματα, γλεντάκια με το ΚΑΠΗ, φάρμακα, τροφή, ΟΛΑ τα αυτονόητα και στοιχειώδη, μαζί με την πολιτική διαστρέβλωση όπως θα διαβάσετε , πλασίωναν την πρόσκληση - πρόκληση!

Το Ομήρειο γέμισε. Τους διαβεβαιώνουμε ότι θα κάνουμε ό,τι περνά από το χέρι μας, η κάλπη να μη γεμίσει και επιτέλους να πάνε στο σπίτι τους κι αυτοί και κυρίως η πολιτική η δική τους και των αφεντικών ντόπιων και ξένων που υπηρετούν!

“Μήπως ήρθε η ώρα να πάτε σπίτι σας, κύριε Λαμπρινούδη;”

Ως  «μαθητική επανένωση»( reunion) χαρακτήρισε ο Δήμαρχος Χίου την προεκλογική φιέστα που διοργάνωσε χθες. Αν ο δήμαρχος θέλει να συναντιέται με τους πολίτες σε επίπεδο συνάντησης παλαιών συμμαθητών-έστω και στο τέλος της θητείας του- ίσως είναι ώρα να γυρίσει σπίτι του. Πράγματι, η κόπωση την οποία επικαλέστηκε κατά την τελευταία του τετραετία, δεν είναι ανάγκη να τον εξαντλήσει. Μάλλον ήρθε η ώρα να αποχωρήσει, γιατί άλλη τέτοια «ανάπτυξη» δεν την σηκώνει ο τόπος, και ειλικρινά, ούτε κι εμείς!

Ισχυρίστηκε ότι η μακρόχρονη εμπειρία του στα κοινά – από την εποχή που ήταν κοινοτάρχης Δαφνώνα, δηλαδή πριν από τριάντα (;) χρόνια –  είναι βασικός λόγος για τον οποίο πρέπει να τον εμπιστευθεί ξανά ο χιώτικος λαός. Ας μας εξηγήσει τότε ο κ. Λαμπρινούδης, γιατί παρόλο που υπήρξε σε θέσεις ευθύνης (δήμαρχος, Πρόεδρος ΤΕΔΚ, Νομάρχης και ξανά Δήμαρχος) τόσα χρόνια, γιατί εξακολουθούμε να συζητάμε:

1. Για το υδρευτικό – ένα ζήτημα που δεν έχει καταφέρει να λύσει καμία δημοτική αρχή όλα αυτά τα χρόνια, ούτε φυσικά ο κ. Λαμπρινούδης (παρόλο που το έκανε σημαία του για να εκλεγεί Νομάρχης). Αντίθετα, εξακολουθούμε να έχουμε κακής ποιότητας νερό, το οποίο όμως τώρα πια πληρώνουμε ακριβότερα, καθώς είναι επιλογή της δημοτικής αρχής η ΔΕΥΑΧ να λειτουργήσει με όρους εταιρείας, ως εκ τούτου το νερό να αντιμετωπίζεται ως εμπόρευμα και όχι ως κοινωνικό αγαθό.

2. Για φαραωνικά έργα – τα οποία υπήρξαν επιλογές του κ. Λαμπρινούδη, αλλά τα οποία δεν προσφέρουν τίποτα πέρα από κατασπατάληση πόρων – βλέπε το μεγάλο όραμα του νέου λιμένα στο Κοντάρι, το αεροδρόμιο, τα πεταμένα λεφτά σε γέφυρες τύπου οδικού άξονα Χίου Καρδαμύλων, αντί των ουσιαστικών προβλημάτων οδοποιίας που αντιμετωπίζει ο Δήμος.

3. Για σεβασμό της πολιτιστικής κληρονομιάς και του περιβάλλοντος – όταν είναι γνωστό ότι αυτές είναι αρχές που δεν αφορούν τις πολιτικές επιλογές του κ. Λαμπρινούδη και της παράταξής του, εφόσον συμφωνούν σε επενδύσεις τύπου ΡΟΚΑ, εφόσον δεν αντιμετωπίζουν με τη δέουσα σοβαρότητα τη λειτουργία του ΧΥΤΑ και εφόσον έχουν καταντήσει την ανακύκλωση πεδίο αντιπαράθεσης μικροπολιτικών συμφερόντων και μνηστήρων της ιδιωτικοποίησης των σκουπιδιών. Άλλωστε ο ΧΥΤΑ που θα γίνει , αν γίνει, ΧΥΤΥ ,πληρώνεται αδρά από το δήμο, μέσω της τσέπης των δημοτών, αλλά δεν είπε κουβέντα γι αυτό (400.000 ευρώ του 2013 με ανοιχτό λογαριασμό υπολοίπων προς το ΦΟΣΔΑ)

4. Για τη ρημαγμένη Αμανή και την περίφημη ρήτρα που ψήφισε και ο ίδιος με τον αντίστοιχο αντιδήμαρχό του (ΝΔ) και ποτέ δεν τήρησαν.

5. Για τη στήριξη των Μαστιχοχώρων που κι αυτή έμεινε στα χαρτιά, με τη μόνη βοήθεια από …τον Καναδά!

Αν πραγματικά νοιαζόταν για τους πολίτες και τα παιδιά τους ο κ. Λαμπρινούδης, τότε:

• θα πάλευε για ενίσχυση των κοινωνικών δομών του δήμου και διεύρυνση των παρεχόμενων υπηρεσιών – χωρίς οικονομική επιβάρυνση των πολιτών, όπως τα τροφεία με τους παιδικούς σταθμούς ή θα μονιμοποιούσε δομές όπως το «Βοήθεια στο σπίτι» που χρόνια τώρα βρίσκεται στην εντατική.
• Δεν θα άφηνε σε κανένα σχολείο τους μαθητές να ξεπαγιάζουν, και η προμήθεια πετρελαίου να γίνεται από τους συλλόγους και τους γονείς.
• Αν νοιαζόταν για την πολιτιστική ανάπτυξη του τόπου, δεν θα αντιμετώπιζε την πολιτιστική δημιουργία ως πεδίο δημοσίων σχέσεων για εκείνον και τους συμβούλους του.
• Αν τον ενδιέφερε να ακούει τι έχουν να πουν οι πολίτες αυτού του τόπου, τότε θα λάμβανε υπόψη τα συλλογικά όργανα, τις λαϊκές συνελεύσεις, τους συνδικαλιστικούς και μαζικούς φορείς, τόσο ενεργοποιώντας τα θεσμικά όργανα του δήμου, όσο και ακούγοντας τις απόψεις τους μέσα σε δημοτικά συμβούλια και διαβουλεύσεις. Δεν θα έκανε παρωδία την έννοια του διαλόγου, ούτε θα χρησιμοποιούσε τις προσωπικές σχέσεις, και τις εξυπηρετήσεις για να λέει ότι παράγει έργο.
• Αν τον ενδιέφερε η ανεργία δεν θα είχε μετατρέψει τα μικροέργα σε κλαμπ απευθείας αναθέσεων σε δικά του πρόσωπα, αλλά θα δεχόταν την πρόταση της Λαϊκής Συσπείρωσης για διαπαραταξιακή επιτροπή, που μαζί με το συνδικάτο οικοδόμων θα έδινε τα έργα σε όλους με τη σειρά.

Όσο για τις λαθροχειρίες με τους Τούρκους τουρίστες που ο ίδιος τους έφερε στο νησί ή τα ταξίδια του ΚΑΠΗ στο εξωτερικό με έξοδα των ωφελούμενων, ακόμα και τα γεύματα ή τα αυτονόητα προνοιακά επιδόματα, αυτά εντάσσονται στη γνωστή λογική της δημοτικής αρχής να καπηλεύεται αυτά που στοιχειωδώς οφείλει να πράττει, να καπηλεύεται τον ανθρώπινο πόνο και ανάγκη!

 Δυστυχώς για το δήμαρχο-και η ανάλυση του ακροατηρίου αυτό δείχνει- οι πολίτες της Χίου έχουν καταλάβει ότι τόσο ο κ. Λαμπρινούδης, όσο και οι γερασμένοι συνεργάτες του με το σιτιζόμενο ιερατείο, οι οποίοι σχεδόν στο σύνολό τους ανήκουν στο ΠΑΣΟΚ και στη ΝΔ, κόμματα που υπηρέτησαν τις πολιτικές που έφεραν σήμερα τη χώρα σε αυτήν την κατάσταση, όχι μόνον έχουν ξεσκεπαστεί πολιτικά να παίζουν τόσα χρόνια το ίδιο έργο, αλλά  έχουν αγανακτήσει αφάνταστα το λαό μας.

Ευτυχώς για όλους μας, οι εκλογές που θα αλλάξουν αυτό το σκηνικό, στέλνοντας στα σπίτια τους όλους αυτούς που μας δουλεύουν τόσα χρόνια, είναι πολύ κοντά.

Γι αυτό και ως Λαϊκή Συσπείρωση κοιτάζουμε κατάματα το λαό μας και του λέμε ότι υπάρχει λύση, υπάρχει εγγύηση να γυρίσει σελίδα, στηρίζοντας, ενισχύοντας, συμπορευόμενος με το ψηφοδέλτιο που μπορεί να αλλάξει τα πράγματα προς όφελος του λαού και στο δήμο και στην περιφέρεια.

Μια πρόσκληση και μια πρόκληση!

Τηρώντας τους κανόνες του «ευγενώς φέρεσθαι», αλλά και εκείνους που κάθε πολιτικό άτομο -Φύσει μέν ἐστιν ἄνθρωπος ζῷον πολιτικόν - πρέπει απαραίτητα να τηρεί, οφείλω να ευχαριστήσω τον υποψήφιο δημοτικό σύμβουλο του συνδυασμού «Όλοι μαζί για τη Χίο μας»  για την πρόσκλησή του να παραβρεθώ στο Ομήρειο στις 10-3-2014. Είναι γεγονός ότι κάτω από τις ακραίες κοινωνικοπολιτικές συνθήκες που ζούμε, το να επιμένουμε στην ευγένεια και τον πολιτικό πολιτισμό είναι στοιχείο απαραίτητο για να αντιμετωπίσουμε τις συνθήκες ζούγκλας και ανθρωποφαγίας που μας επέβαλαν  οι σύγχρονοι μέντορες της λεγόμενης οικονομίας της αγοράς.

Το αντικείμενο της πρόσκλησης ήταν «να θυμηθούμε τα έργα και τις δράσεις, που υλοποιήθηκαν κατά την τετραετία που πέρασε, καθώς και εκείνα που προγραμματίζονται  για τα επόμενα χρόνια». Ορισμένα σημεία μέσα σ΄ αυτήν μου δημιούργησαν προβληματισμούς, όσον αφορά το πώς ο καθένας μας βλέπει την πολιτική υπόσταση και δράση του άλλου.

Ας μου επιτραπεί λοιπόν να τους εκφράσω ευθαρσώς και επιστρατεύοντας την καλοπιστία:  Η πρόσκληση αρχίζει με τις φράσεις «Επειδή κάποιοι αρέσκονται στο μηδενισμό, την απαξίωση την πολιτική εκμετάλλευση χωρίς προτάσεις και τον λαϊκισμό…».

· Ποιο πολιτικό πρόσωπο ή παράταξη θα μπορούσε να απορρίψει ή να αποδοκιμάσει το περιβάλλον μέσα στο οποίο ζει και πράττει, να το καταδικάσει και να επαναστατήσει εναντίον του (αυτό σημαίνει “μηδενισμός”), αφού είναι μέρος του και μέρος της ζωής του; Αντίφαση εν τοις όροις ή πολιτική  άγνοια;

· Με ποια λογική ένα πολιτικό πρόσωπο ή παράταξη θα τολμούσε να απαξιώσει, να υποβιβάσει δηλαδή την αξία ή την ποιότητα του νου οποιουδήποτε συμπολίτη του ή μιας άλλης παράταξης με τα πρόσωπα και τις ενέργειες των οποίων είτε συμφωνεί, είτε διαφωνεί, είτε επιδοκιμάζει είτε αποδοκιμάζει;  Ή μήπως όλα τούτα που ανέφερα - ακόμα και η διαφωνία ή η αποδοκιμασία- δεν είναι σημάδια υγιούς πολιτικής ζωής, έστω και όπως την εννοούν οι αντίπαλοί μας; Και γιατί προτάσεις έχει μόνο η συμπολίτευση και όχι η αντιπολίτευση;

· Ποιο πολιτικό πρόσωπο ή παράταξη θα εκμεταλλευόταν πολιτικά και χωρίς προτάσεις, με μόνο όπλο του το λαϊκισμό τα «έργα και δράσεις που υλοποιήθηκαν την τετραετία που πέρασε»; Ποιοι ήταν δίπλα τους την τετραετία που πέρασε και εκμεταλλεύτηκαν πολιτικά κάποιο θέμα; Η αντιπολίτευση του Δήμου; Γιατί, αφού εννοούν αυτήν, θα πρέπει να τους θυμίσουμε ότι το να έχει μια αντιπολίτευση (Λαϊκή Συσπείρωση που ήταν εκ των πραγμάτων η μόνη λαϊκή αντιπολίτευση) πολιτικές θέσεις διαφορετικές από αυτές που έχουν εκείνοι, δε σημαίνει κατ΄ ανάγκην ότι δείχνει υπερβολική και μη αυθεντική λαϊκότητα.

      Ο μόνος  αρμόδιος για να εντοπίσει την υπερβολή του λαϊκισμού, θα ήταν ο ίδιος λαός αλλά και η πραγματικότητα ενός λαού που υποφέρει και δείχνει ποιος έχει δίκιο και ποιος άδικο. Εν τέλει, αλίμονο σε μια οποιαδήποτε δημοτική αρχή που δρα και  πράττει ως διαχειριστής του κράτους, ειδικά αυτού του αμαρτωλού κράτους που έχει εξαθλιώσει τη ζωή μας και να μην έχει δικές της πολιτικές αρχές και θέσεις για να υλοποιήσει. Το ζητούμενο είναι σε ποια κατεύθυνση και προς το συμφέρον τίνος είναι αυτές οι θέσεις! Είναι γνωστή όμως η τακτική των κυβερνόντων από τα βουλευτικά έδρανα με το «δεν έχετε προτάσεις».

· Πολιτικές προτάσεις τουλάχιστον η Λαϊκή Συσπείρωση του Δήμου Χίου, ως αντιπολίτευση, είχε, έχει και θα έχει. Δεν έχει προτάσεις εναντίον των συμφερόντων του λαού, προτάσεις που θα τον ξεγελούν και θα τον οδηγούν να πληρώνει το μάρμαρο. Τέτοιες πράγματι δεν έχει! Έχει όμως θέσεις για να ελαφρώσει τον πόνο του, για να αλλάξει τη ζωή του προς το καλύτερο, για να ικανοποιήσει βασικές του ανάγκες.

 Θα επιθυμούσα να αντιπαραβάλλω μερικές από αυτές, τις οποίες μάλλον απαξίωσε η Δημοτική Αρχή.

1.      Δεν είναι θέση και πρόταση της Λαϊκής Συσπείρωσης το να έχει η Σχολική Επιτροπή οικονομικούς πόρους για το πετρέλαιο θέρμανσης των σχολείων, παρά να υποχρεώνονται οι γονείς να συμβάλλουν στην πληρωμή του ή να καταλήγουμε στους χορηγούς ιδιώτες;

2.      Δεν είναι πρόταση της Λαϊκής Συσπείρωσης  η μείωση της τιμής του νερού ύδρευσης και των τελών του, δεδομένης της κακής του ποιότητας που το καθιστά μη  πόσιμο;

3.      Δεν είναι πρόταση της Λαϊκής Συσπείρωσης η επισκευή, συντήρηση και ανέγερση διδακτηρίων, παιδικών σταθμών,  αγροτικών ιατρείων, αντί της δαπάνης 50.000.000€ για λιμάνι που ήδη υπάρχει;

4.      Δεν είναι θέση και πρόταση της Λαϊκής Συσπείρωσης  οι πυρόπληκτοι μαστιχοπαραγωγοί, μελισσοκόμοι και κτηνοτρόφοι να αποζημιωθούν κατά 100% και όχι οι ελάχιστοι, το 20% περίπου; Δεν προτείναμε να μειωθούν τα ανταποδοτικά τέλη κατά 50% στους πυρόπληκτους και δεν έγινε δεκτό ;

5.      Δεν είναι πρόταση της Λαϊκής Συσπείρωσης η ανακύκλωση του χαρτιού και του αλουμινίου να είναι στα χέρια του Δήμου και όχι των ιδιωτών;

6.      Δεν είναι πρόταση της Λ.Α.Σ. να ζητηθεί από την digea ενοίκιο 1500€ για χρήση των αναμεταδοτών τηλεόρασης και όχι να δοθούν σ΄ αυτήν χωρίς οικονομική απαίτηση εκ μέρους του Δήμου;

·  Το κατ’ επίφαση, «…να θυμηθούμε τα έργα και οι δράσεις που υλοποιήθηκαν κατά την τετραετία που πέρασε…» , αυτό αποτελεί τον απολογισμό των πεπραγμένων της Δημοτικής Αρχής, ο οποίος, σύμφωνα με το άρθρο 217 του ν.3463/08-06-2006, γίνεται “κάθε χρόνο σε ειδική δημόσια συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου, σε ό,τι αφορά την οικονομική κατάσταση, τη διοίκηση του Δήμου και την εφαρμογή του προγράμματος δημοτικής δράσης”.

       Ας σημειωθεί ότι 4 χρόνια τώρα η Δημοτική Αρχή δεν ένιωσε την ανάγκη να απολογηθεί στους συμπολίτες μας, οπότε επιτρέψτε μου να έχω κάποιες ενστάσεις σχετικά με τον ορισμό αυτών των δράσεων ως απολογιστικές, αφού αποδεικνύονται και αποδείχτηκε και του δημάρχου φιέστα προεκλογική.

 Στο σημείο αυτό θα πρέπει να τονιστεί ότι η δράση-απολογισμός της Δημοτικής Αρχής περιλαμβάνει αναπόσπαστα και αυτήν της αντιπολίτευσης, εννοώντας, χωρίς περιστροφές, τη Λαϊκή Συσπείρωση του Δήμου Χίου, η  οποία είτε συμφωνώντας είτε διαφωνώντας, αλλά ασκώντας πάντα δημιουργική κριτική και με γνώμονα το λαϊκό συμφέρον,  συμμετείχε ενεργά στο έργο της.

Επειδή όλοι μας, συνδημότες και δημοτικές παρατάξεις, κατά δήλωση των περισσοτέρων, θέλουμε και το νησί μας και τους συμπολίτες μας συμμέτοχους στον αγώνα για μια καλύτερη ζωή, απαραίτητο θα ήταν να μη θεωρηθεί ακόμη και η αγάπη για τούτο το όμορφο νησί ως ιδιαίτερο προνόμιο κάποιων, πολύ δε περισσότερο όταν αυτοί αποτελούν μέρος των ευθυνών της κατάντιας του. Όλοι κάτι έχουμε να δώσουμε σε τούτον τον τόπο. Και όταν λέμε «τόπο», εννοούμε τις ανθρώπινες ψυχές που ζουν, εργάζονται και ματώνουν σ΄ αυτόν.

Η Λαϊκή Συσπείρωση Δήμου Χίου, θα συνεχίσει να μάχεται με θέσεις και πολιτικές που έχουν ως πυρήνα τους μισθωτούς και συνταξιούχους, τους άνεργους, τους νέους και νέες , τον κάθε αδικημένο, μέσα από τις αντιξοότητες και τα εμπόδια που τους απειλούν, είτε των συγκυβερνώντων είτε των δήθεν εταίρων της ΕΕ, έχοντας ως στόχο να μη θυσιαστεί καμιά γενιά και κανένας συνάνθρωπός  μας στο βωμό της υποταγής των σύγχρονων Λαιστρυγόνων και Κυκλώπων.-

Φραγκούλης Π. Κυλαδίτης

Δάσκαλος

Μέλος Γραφείου τύπου της Λαϊκής Συσπείρωσης Δήμου Χίου