Ανθρώπινες ψυχές θυσία στο βωμό της ασυδοσίας του επεκτατισμού (γράφει ο Φραγκούλης Π. Κυλαδίτης)

Σύμφωνα με έκθεση της Ύπατης Αρμοστείας στην Ελλάδα το 2014, η χώρα  μας ήταν μεταξύ των μεσογειακών χωρών που γνώρισαν δραματική αύξηση στις αφίξεις προσφύγων και μεταναστών δια θαλάσσης. Περίπου 43.500 άνθρωποι μπήκαν μέσω των θαλάσσιων συνόρων μας. Η κατάσταση δεν ήταν καθόλου  καλύτερη και το πρώτο εξάμηνο του 2015.

Η Ελλάδα γίνεται χωνευτήρι και φυλακή κυνηγημένων ανθρώπινων ψυχών, που δε ζητούν παραδείσους αλλά μια γωνιά γης για να  σταθούν ξανά, προκειμένου  να αποφύγουν  τη φωτιά  και το μαχαίρι που επιβάλει ο επεκτατισμός στη γη τους, στον ιδρώτα τους, στα  όνειρά τους. Ένας επεκτατισμός που δε νοιάζεται για ανθρώπινες ζωές, αλλά για πλούτο, επιρροή και επικράτηση σε μια  παγκόσμια σκηνή ματωμένη, απάνθρωπη, εξανδραποδισμένη.

Πρόσφατα, εννιακόσιες ακόμη ψυχές χάθηκαν στο βωμό της ασυδοσίας και της απαξίας στην ανθρώπινη ύπαρξη των τεράτων της Ε.Ε. Το σαπιοκάραβο  στο οποίο επέβαιναν τους πήρε μαζί του στον υγρό τάφο της Νότιας Μεσογείου. Το έγκλημα του ξεριζωμού που διαπράττουν τα γεράκια του ιμπεριαλισμού εις βάρος των μεταναστών και των προσφύγων, έρχονται να συμπληρώσουν οι δουλέμποροι που τάζουν έναντι αδρού αντιτίμου το πέρασμα στην «ελευθερία».

Επαληθεύεται ο T. S. Eliot που είχε γράψει πως το ανθρώπινο γένος δεν αντέχει την πολλή πραγματικότητα. Η πραγματικότητα και η απελπισία μένει κρυμμένη στις μεσογειακές ακτές της Αφρικής, της Μέσης Ανατολής, της Μικράς Ασίας. Η πραγματικότητα και η απελπισία μαζί φωλιάζει στα πρόχειρα καταλύματα, στα υπερπλήρη κέντρα υποδοχής, στα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών, στους δρόμους και τα πάρκα της Αθήνας στα  οποία δε «λιάζονται» μετανάστες  και πρόσφυγες αλλά διαμένουν, υπομένουν, περιμένουν… Τι άραγε;

Ζητούν μέτρα  οι πρωθυπουργοί των χωρών του Νότου από την Ε.Ε. για αναβάθμιση των δομών μετανάστευσης και διάσωσης στη Μεσόγειο, για στήριξη των χωρών υποδοχής, για ανάληψη διπλωματικών πρωτοβουλιών ειρηνικής επίλυσης των συγκρούσεων στη Συρία και στις άλλες φλεγόμενες χώρες. Από ποιους τα ζητούν; Από εκείνους που τα  προκάλεσαν; Κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν ότι αυτοί που φορούν τη μάσκα του ειρηνοποιού είναι οι σφαγείς των λαών που σήμερα βρίσκονται υπό διωγμό από τη γη τους;

Ποιος άλλος από την Ε.Ε. συνέταξε τη συνθήκη Σέγκεν και τον Κανονισμό «Δουβλίνο ΙΙ» που αφορά τον απάνθρωπο εκ των πραγμάτων τρόπο διαχείρισης των μεταναστών από τις χώρες της «Ευρωπαϊκής Περιφέρειας»  -τις χώρες του φτωχού Νότου; Ανήκουν άραγε στο «ευρωπαϊκό ιδεώδες» τα προβλεπόμενα από τις παραπάνω συμφωνίες, που εν ολίγοις προβλέπουν ότι ο μετανάστης δικαιούται να ζητήσει άσυλο στην ευρωπαϊκή χώρα που  θα μπει για πρώτη φορά και ότι οι μετανάστες που μπαίνουν στη χώρα μας και κατόπιν πηγαίνουν σε άλλη χώρα για να ζητήσουν άσυλο πρέπει να επιστρέφονται πίσω;

Η Μικρασιατική Καταστροφή έδωσε στο λαό μας ένα φρικιαστικό μάθημα όσον αφορά τους υποτιθέμενους συμμάχους μας και τα νεφελώδη συμφέροντά τους πάνω στους λαούς. Σήμερα οι ίδιοι «σύμμαχοι» που κηρύσσουν την αλληλεγγύη, την ασφάλεια και την ευημερία, κάτω από το μανδύα της Ε.Ε., εφαρμόζουν μαζί με τις κυβερνήσεις των κρατών μελών της μια ανέξοδη και προσοδοφόρα μεταναστευτική πολιτική  βασισμένη στην εκμετάλλευση της ανθρώπινης ζωής και την υποδούλωσή της, αφού πρώτα την εγκλωβίσουν, την εξαθλιώσουν και την εξουθενώσουν.

 

Η απειθαρχία στις συνθήκες  «Δουβλίνο ΙΙ» και Σέγκεν, η χορήγηση ασύλου  και ταξιδιωτικών εγγράφων στους πρόσφυγες, η νομιμοποίηση των μεταναστών που ζουν και εργάζονται στη χώρα μας, οι ανθρώπινοι χώροι υποδοχής και το κλείσιμο των στρατοπέδων συγκέντρωσης, δεν αποτελούν τίποτα περισσότερο από την εφαρμογή των ανθρώπινων δικαιωμάτων τα  οποία σήμερα καταπατούνται παράφορα, υπό την εγκληματική καθοδήγηση των πολεμοκάπηλων χρυσοκάνθαρων του επεκτατισμού.-

Φραγκούλης Π. Κυλαδίτης

Στέλεχος της  ΛΑ.Σ. Δήμου Χίου