Print

Κυριακή 15 Νοεμβρίου 2015

Ομιλία του Μάρκου Σκούφαλου –μέλους ΔΣ της Εκτελεστικής Επιτροπής του Παραρτήματος ΑΔΕΔΥ Χίου- στην απεργιακή συγκέντρωση του ΠΑΜΕ, στις 12 -11-2015.


Συνάδελφοι και συναδέλφισσες.

Μέσα σε λίγους μήνες όλοι οι εργαζόμενοι στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα νιώθουμε στο πετσί μας το πιο σύντομο πολιτικό ανέκδοτο που διατυπώθηκε ποτέ: Το ανέκδοτο της πρώτης και δεύτερης φοράς κυβέρνησης της αριστεράς, μιας κυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑ –ΑΝΕΛ, που αποδείχτηκε όχι μόνο δεινή ακροβάτης στις κωλοτούμπες αλλά και η πιο ικανή από τις προηγούμενες συγκυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, για να υπογράψει το 3ο κατά σειρά μνημόνιο, για να συνεχίσει τη βρώμικη δουλειά εκεί που τη σταμάτησαν οι άλλες.

Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα του ‘Έλληνα Πρωθυπουργού και των ομοίων του τσακίστηκαν στα σαλόνια της ΕΕ-της λυκοσυμμαχίας του κεφαλαίου-που για άλλη μια φορά οι τοποτηρητές της με το όνομα των θεσμών αντί της τρόικας αλωνίζουν τη χώρα μας, συνεργάζονται και προοδεύουν μαζί με το εδώ πολιτικό τους προσωπικό, ρημάζοντας τα εναπομείναντα εργασιακά και συνταξιοδοτικά μας δικαιώματα, εξαθλιώνοντας μισθούς και συντάξεις, εκτινάσσοντας στα ύψη την ανεργία, καθιστώντας τη μερική απασχόληση και μερική ζωή αποκλειστικό νόμο της καπιταλιστικής τους ζούγκλας.

Γιατί συναδέλφισσες και συνάδελφοι πρέπει να κατανοηθεί από όλους μας πως ζούμε μέσα σε έναν αδυσώπητο  ταξικό πόλεμο που η ζωή της ολιγαρχίας του πλούτου εξαρτάται από το δικό μας θάνατο. Όσο πιο πολύ μας φτηνύνουν, όσα πιο πολλά δικαιώματα κατακτημένα με αίμα περικόψουν, όσες παροχές υγείας πρόνοιας και κοινωνικής ασφάλισης εξανεμίσουν, τόσο πιο γρήγορα θα ανακάμψουν τα κέρδη τους, τόσο πιο ανταγωνιστικοί θα γίνουν έναντι των ομολόγων τους καπιταλιστών στη διεθνή σκηνή. Αυτή η τραγωδία παίζεται και στη χώρα μας και στην Ευρώπη και παντού είτε έχουν μνημόνια είτε δεν έχουν, γιατί η πρώτη παραγωγική δύναμη είναι ο εργαζόμενος άνθρωπος, είμαστε εμείς που παράγουμε τα κέρδη τους μέσα από την απλήρωτη εργασία μας γι αυτό μας θέλουν και φτηνούς και υποταγμένους.

Η σημερινή απεργιακή κινητοποίηση στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, οι επόμενες που θα έρθουν πρέπει να έχουν αυτό το μπούσουλα, αυτόν τον προσανατολισμό. Να πάψουν επιτέλους οι αυταπάτες για σωτήρες και μεσσίες , οι λογικές να αναθέτουμε στους πολιτικούς νταβαντζήδες του καπιταλιστικού συστήματος το μέλλον των παιδιών μας και το δικό μας, να περιμένουμε από ψευτοαριστερούς, σοσιαλδημοκράτες ή πεφωτισμένους δεξιούς ή μη να μας δώσουν τα ψίχουλα από το τραπέζι τους.  Αρκετά ματώσαμε για τα κέρδη τους, αρκετά πληρώσαμε.

Ταξικός αγώνας μέχρι την ανατροπή αυτών των βάρβαρων μέτρων είναι το μόνο σύνθημα που απαντάει στη βάρβαρη επίθεση που δεχόμαστε, το μόνο που διασφαλίζει το λαό από τη χρεοκοπία, το μόνο που μπορεί να εμπνεύσει τη λαϊκή αντεπίθεση.

Το σύνθημα "Νόμος είναι το δίκιο του εργάτη" να ακουστεί στεντόρεια, πέρα για πέρα και έξω από τα σύνορα. Να συναντηθεί με αυτό "Λαοί της Ευρώπης και όλου του κόσμου ενάντια στα μονοπώλια ξεσηκωθείτε".

Η λαϊκή πάλη κι αγανάκτηση μπορεί να τους δυσκολέψει. Τώρα χρειάζεται καλύτερα συντονισμένος και πιο στοχευμένος αγώνας. Δεν αρκεί το συνδικαλιστικό και λαϊκό κίνημα να λέει να φύγει το μνημόνιο. Οι δήθεν αντιμνημονιακοί σήμερα κυβερνάνε που παίξανε χοντρό παιχνίδι στην πλάτη μας.  Πρέπει να ξεμπερδέψουμε με τις πολιτικές που γεννούν τα μνημόνια. Να δεχθούν ισχυρό πλήγμα ο ΣΥΡΙΖΑ, οι ΑΝΕΛ, η ΝΔ το ΠΑΣΟΚ και το ΠΟΤΑΜΙ που ψήφισαν το 3Ο μνημόνιο όλεθρο για τις ζωές μας. Να απομονώνουμε την εγκληματική οργάνωση Χρυσή Αυγή που στήνει δουλεμπορικά δίπλα σε επιχειρήσεις και εφοπλιστικά γραφεία, για να πουλήσει φτηνή εργατική δύναμη ή που μέσα από τις κραυγές της για τοκογλύφους προσπαθεί να κρύψει αυτό που ήταν πάντα, μαντρόσκυλο του συστήματος.

Η σημερινή απεργιακή κινητοποίηση πρέπει να αποτελέσει την απαρχή για την ανασυγκρότηση του κινήματος, την απαρχή για τον ταξικό προσανατολισμό του, για την ενότητά του στη βάση των κοινών συμφερόντων και αναγκών όλων εμάς των κολασμένων που πληρώνουμε τη νύφη και όχι στη βάση του πώς τα συνδικάτα θα γίνουν νεροκουβαλητές της  κάθε φορά κυβέρνησης των βιομηχάνων, τραπεζιτών και λοιπού εσμού της αστικής τάξης της χώρας μας.  Τώρα είναι η ώρα που πρέπει να κατανοηθεί από όλους μας ο βαθιά αντιλαϊκός χαρακτήρας της ΕΕ. Τώρα πρέπει να κατανοηθεί ότι είναι ο λάκκος των λεόντων του κεφαλαίου, ότι λαϊκή ευημερία και ΕΕ είναι ασυμβίβαστα γι αυτό και πρέπει  να υψωθεί το αίτημα της αποδέσμευσης από την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Καμία συναίνεση, καμία συνευθύνη στα σχέδια της πλουτοκρατίας. Αγώνας για την προστασία της ζωής της λαϊκής οικογένειας για να σωθεί ο λαός από την πτώχευση. Τέρμα στους εκβιασμούς και στην παραπλάνηση. Να πτωχεύσει η πλουτοκρατία και ο καπιταλισμός.

Αγώνας μέχρι την ανατροπή αυτής της πολιτικής. Αγώνας για μια πολιτική, για μια ανάπτυξη που να ικανοποιεί τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες. Αγώνας για αλλαγές και ανατροπές που θα φέρουν το λαό στην εξουσία. Κίνημα ταξικό, οργανωμένο, αποφασισμένο να φτάσει ως το τέλος. Αυτή είναι η καλύτερη συνταγή για τη νίκη. Μόνο έτσι μπορούμε να κερδίσουμε τον πόλεμο. Μόνο σε τέτοια κινήματα, με τέτοιο προσανατολισμό, με τέτοια προοπτική μπορούμε να ελπίζουμε.

Έχουμε τη δύναμη, μπορούμε να τους σταματήσουμε! Χωρίς εμάς γρανάζι δεν γυρνά. Μπορούμε, αρκεί να πιστέψει ο λαός, οι εργαζόμενοι και συνταξιούχοι, οι αυτοαπασχολούμενοι, η αγροτιά, η νεολαία  στη δύναμή τους, να καταλάβουν ότι μένοντας άβουλοι και μοιραίοι, άπραγοι απέναντι στην επίθεση των αφεντικών, υπογράφουν την καταδίκη τους. Χειρότερες μέρες έρχονται και νέα πισωγυρίσματα σε μια τέτοια περίπτωση.

Τα μέτρα που προστίθενται πάνω στα μέτρα των δύο προηγούμενων μνημονίων δε βγάζουν το λαό από τη χρεοκοπία. Τον βουλιάζουν ακόμη πιο βαθιά, ο λαός είναι ήδη χρεοκοπημένος.

Γι αυτό λέμε πως δεν αναγνωρίζουμε κανένα χρέος. Το χρέος είναι όλο παράνομο και είναι της πλουτοκρατίας. Δεν δεχόμαστε να πληρώσουμε ούτε τσακιστή δραχμή, ούτε ένα ευρώ. Να πληρώσει η πλουτοκρατία.

Ο καπιταλισμός έχει φάει προ πολλού τα ψωμιά του. Σαπίζει καθημερινά γι αυτό γίνεται πιο επιθετικός και αδηφάγος , αλλά δεν θα πέσει, δεν θα ανατραπεί από μόνος του, αλλά από τη λαϊκή δράση κι αγώνα.
 
Η καπιταλιστική κρίση δεν οφείλεται ούτε στους κλέφτες, ούτε στα κλεμμένα. Ούτε σε ανίκανα κόμματα και πολιτικούς.

H κρίση είναι κρίση υπερσυσσώρευσης κεφαλαίου και εμπορευμάτων. Μπούκωσαν στα κέρδη που δεν έχουν χώρο να επενδυθούν ενώ τα προϊόντα μένουν απούλητα, γι αυτό και καταστρέφουν παραγωγικές δυνάμεις και πρώτα και κύρια τους εργαζόμενους.

Και μόνο το γεγονός ότι μοναχά στις τράπεζες της Ελβετίας Έλληνες καπιταλιστές έχουν 600 δισ. και πάνω  καταθέσεις αποδεικνύει περίτρανα ότι η κρίση είναι κρίση υπερσυσσώρευσης, γι αυτό και θέλουν μα μας διαλύσουν για να ανοίξουν χώρο  κι αυτό κάνει η συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ με την περίφημη διαπραγμάτευση της και με τα παράλληλα προγράμματά της.

Γι αυτό διαλύουν την κοινωνική ασφάλιση και μας πηγαίνουν να δουλέψουμε μέχρι τα βαθιά γεράματα, την ώρα που οι δυνατότητες της επιστήμης και της τεχνολογίας μπορούν να οδηγήσουν σε πιο ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς και με λιγότερα χρόνια υπό την προϋπόθεση όμως ο πλούτος να βρίσκεται σε αυτούς που τον παράγουν.

Από τι κίνημα, λοιπόν, έχουμε ανάγκη;
Από ένα κίνημα ειρηνικό, της σιωπηλής διαμαρτυρίας και της μούντζας, κίνημα της τηλεόρασης και των κοινωνικών δικτύων ή της ρήξης, της σύγκρουσης και της ανατροπής;
Από ένα κίνημα "ανεξάρτητο - ακηδεμόνευτο" ή ένα κίνημα ταξικό, ανεξάρτητο από κάθε ιδεολογική και πολιτική επιρροή της αστικής τάξης;
Κίνημα με τα μονοπώλια ή ενάντια στα μονοπώλια;
Κίνημα θολό, διαχειριστικό που θα γλιστράει στους ελιγμούς του υπάρχοντος κοινωνικού και πολιτικού συστήματος ή κίνημα που θα δίνει προοπτική στους καθημερινούς αγώνες για μια άλλη κοινωνία που θα υπηρετεί τις ανάγκες του λαού;
 
Από ένα τέτοιο κίνημα, λοιπόν, καρφί στα μάτια της πλουτοκρατίας έχουμε ανάγκη σήμερα.
Αυτό το κίνημα το πολεμούν με νύχια και με δόντια όλες οι δυνάμεις της αντίδρασης και της οπισθοδρόμησης.
 
Το πολεμούν:
Κυβέρνηση και πλουτοκρατία
Κράτος και τραπεζίτες
ΣΕΒ και τρόικα
Τα κανάλια των εφοπλιστών και του μεγάλου κεφαλαίου
Συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες και κρατικοδίαιτοι διανοούμενοι.
 
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι, Στεντόρεια τους φωνάζουμε:
·      Όχι στη διάλυση της Κοινωνικής Ασφάλισης!
·      Κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη! Μπλόκο στους πλειστηριασμούς!
·      Τέρμα πια στη φοροληστεία! Κάτω οι φόροι, σημερινοί και προηγούμενοι!
·      Απαιτούμε άμεσα μέτρα προστασίας των ανέργων. Όχι στις ομαδικές απολύσεις!
·      Όχι στους μισθούς πείνας. Κανένας εργαζόμενος κάτω από 751 ευρώ, κανένας χωρίς συλλογική σύμβαση, κανένας ανασφάλιστος!
·      Κάλυψη των απωλειών τώρα! Επαναφορά των μισθών και των συντάξεων! Κατάργηση όλων των αντεργατικών και αντιασφαλιστικών νόμων.
·      Αγώνας ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις, στην παράδοση του δημόσιου πλούτου στους επιχειρηματικούς ομίλους, στις επιπτώσεις σε βάρος των εργαζομένων με ένταση της εκμετάλλευσης και των απολύσεων, την αύξηση τιμών για τη λαϊκή οικογένεια σε ηλεκτρικό, νερό, εισιτήρια, τηλέφωνο, βασικά αγαθά.
 
ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΦΟΒΟΜΑΣΤΕ. ΘΑ ΕΡΘΕΙ Η ΩΡΑ ΚΑΙ ΘΑ ΜΑΣ ΦΟΒΗΘΟΥΝ. ΘΑ ΕΙΝΑΙ Η ΩΡΑ ΠΟΥ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΘΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΕΙ ΣΤΙΣ ΡΙΖΕΣ ΤΟΥ, ΘΑ ΚΑΤΑΡΓΗΣΕΙ ΤΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΤΗΣ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑΣ, ΘΑ ΟΙΚΟΔΟΜΗΣΕΙ ΤΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου